In gesprek met Margreet Wiersma (Zorgbuurderij Delleweer) en Jacomine Meyling (Ouders & Co)

“De betrokkenheid is groot”

Zonder leden geen coöperatie. Onze leden staan met hun voeten in de spreekwoordelijke klei. Voor hen en door hen draait Zorgkracht 12. Daarom geven we hen hier het woord over hoe zij 2024 hebben beleefd. We voeren het gesprek met twee leden: Jacomine Meyling van Ouders & Co en Margreet Wiersema van Zorgbuurderij Delleweer. 
 
We zijn op de nieuwe locatie van Margreet, Zorgbuurderij Delleweer in Stedum. Een prachtige plek met veel ruimte en alle mogelijkheden voor de zorg die zij met haar team levert. 
De verhuizing en naamswijziging van De Heemen naar Delleweer afgelopen jaar bepaalden grotendeels het gevoel van 2024. “In één woord: enerverend,” zegt Margreet.  
 
Voor Jacomine was het juist een relatief rustig jaar. Dat had mede te maken met keuzes van gemeenten om de basiszorg in eigen hand te houden. Daardoor kwamen er minder nieuwe aanmeldingen binnen en moesten lopende trajecten worden afgerond of overgedragen.  Bij een andere gemeente stagneerde de aanbestedingsprocedure.
“Daar moest ik wel wat mee, al werd ik er niet direct onrustig van,” vertelt Jacomine. “Ik ben her en der kopjes koffie gaan drinken en heb aangegeven dat ik ruimte had voor gezinsbegeleiding. Uiteindelijk is het wel goed gekomen hoor. Die periode heeft de samenwerking met andere leden van de coöperatie wel geïntensiveerd. Nu zoek ik de samenwerking sowieso wel, maar ik ben me er bewuster van geworden dat ik onderdeel ben van een coöperatie,” legt ze uit.
 
Ook Margreet ervaart dat besluiten van gemeenten veel invloed hebben. “Wij hebben nu een overloop aan kinderen met complexe problematiek,” zegt ze. “Mijn zorg zit in de toenemende zorgzwaarte, van individueel naar specialistische zorg, en de zoektocht naar geschikte plekken voor jongeren. De zwaarte en complexiteit van de kinderen die ik krijg aangeboden is te groot, zij horen eigenlijk in een behandelteam.   
Tegenwoordig moet ik best vaak nee verkopen en dat vind ik heel vervelend. Dat gaat me aan het hart. Gelukkig is het zorgplafond weg. Het gaat om grote bedragen en het stapelen van zorg maakt het nog duurder,” zegt ze.

Samen met een ander lid van de coöperatie, Nelette van den Berg, vertegenwoordigde Jacomine Zorgkracht 12 bij de Zorgmarkt voor WMO en Jeugdhulp in de gemeente Westerkwartier. Daar waren casemanagers en zorginkopers aanwezig. “Dat levert niet direct meer werk op, maar wel veel nieuwe contacten,” vertelt Jacomine. “Het is leuk om Zorgkracht 12 zo te vertegenwoordigen. Voor corona waren er regelmatig van dit soort bijeenkomsten, nu is dat veel minder. Op organisatieniveau levert dit niet zoveel op, maar Zorgkracht 12 zet zich zo wel op de kaart,” zegt ze. 
 
“Nog nooit gedoe gehad.” 
Zorgkracht 12 betekent voor beide partijen stabiliteit en veiligheid.  
“De durf om zo’n verhuizing aan te gaan heeft ook te maken met de organisatie die er achter staat,” zegt Margreet. “Met Zorgkracht 12 als steun en vraagbaak. Eén telefoontje en meteen een geruststellend antwoord van Daan.”
“De lijnen zijn kort en binnen no-time een helder antwoord. Dat is mijn ervaring,” vult Jacomine aan. “Nog nooit gedoe gehad; zet dat maar boven dit stukje,” zegt Margreet lachend. Ze benadrukt, “de basis is stevig gelegd, daar heb ik een goed gevoel over. Het voelt veilig, dat gevoel nog nooit eerder gehad. Financieel gaat het goed, de vergaderingen zijn goed.  Als wij iets aangeven, dan wordt er iets mee gedaan. De betrokkenheid is groot.”
“Wij vinden dat gewoon, maar dat is niet gewoon,” Jacomine vult aan, “dat was op het symposium te zien. Er waren veel leden en velen hadden hun medewerkers meegenomen. Een mooi voorbeeld van hoe we samen de schouders eronder zetten met de voorbereiding en de dag zelf. De lat is nu wel hoog gelegd voor een eventueel nieuw symposium.”  
 
Een coöperatie zoals een coöperatie bedoeld is 
“Het was mooi om te zien tijdens de discussie over de toekomstvisie dat er eensgezindheid is binnen de coöperatie. Mooi dat we niet te veel gaan groeien en dat we selectief zijn in de aanwas van nieuwe leden,” zegt Margreet. “Het is belangrijk om die balans te bewaren. Word je groter, dan zul je binnen je regio korte lijnen moeten houden. Ook onder de overkoepelende paraplu. Leden kunnen natuurlijk ook groeien. Wij krijgen nu zoveel vraag naar behandeling dat we nog wel een Zorgboerderij met dagbesteding zouden kunnen opzetten, maar die schaalvergroting past niet bij ons en niet bij Zorgkracht 12.  Jacomine zegt, “ik ben blij dat we een coöperatie zijn en dat er ruimte is om mee te praten. Een coöperatie zoals een coöperatie bedoeld is.” Margreet: “Met de evaluaties houdt het bestuur de vinger aan de pols, ook dat is een teken van betrokkenheid. Zo weet je wat je leden beweegt. In de vergaderingen kun je niet altijd alles uiten en tijdens de evaluatie kun je alles kwijt. Dat ervaar ik als veilig.” 
“Ik vind de trainingen op de nieuwe locatie ook heel fijn,” zegt Jacomine, “het aanbod aan trainingen is in het algemeen heel groot, dus is het heel leuk om een relevante training in eigen huis te hebben. Zorgkracht 12 heeft goede antennes.”  En o ja, wat Margreet ook nog kwijt wil is dat Zorgkracht 12 heel attent is. Een leuke attentie bij de opening, een kaartje voor de verjaardag.  

‍